Beza jest już bezpieczna
Klacz jakby to rozumiała, nadal jest przestraszona, ale równocześnie widać, że ciekawi ją nowe miejsce. Przestała udawać, że jej nie ma. Wręcz przeciwnie, wyciąga wysoko głowę i rozgląda się po nowym domu. Zaciąga się powietrzem i wchłania zapachy stajni i innych koni. Mamy nadzieję, że znajdzie przyjaciół, którzy pomogą jej w procesie aklimatyzacji, że strach i przerażenie powoli będą wypierane przez inne pozytywne emocje.
Zapraszamy do zakupu naszego kalendarza
Już od dzisiaj można zakupić kalendarz z przystaniowymi podopiecznymi. Ten jedyny w swoim rodzaju kalendarz został stworzony wspólnie z Komitetem Pomocy dla Zwierząt i prezentuje, każdego kolejnego miesiąca, sylwetkę jednego z mieszkańców „Przystani Ocalenie”. Zakupując kalendarz wspierasz utrzymanie naszych podopiecznych. Serdecznie zapraszamy do zakupu.
Podaruj życie na Nowy Rok!
Kiedy ją ujrzeliśmy, łzy same napływały do oczu. Mała, chuda i przerażona. Jej oczy pełne smutku i przeszywającego bólu, zdawały się wyrażać myśli. „…Patrzysz na mnie, czego chcesz? Co mi chcesz zrobić. Nie chciej nic, idź sobie. Mnie tutaj nie ma, to tylko ciemna plama na ścianie. Tutaj nie ma żadnego konia, nie ma nikogo. Jestem plamą na ścianie… niczym więcej…” Nieme błaganie o spokój. O nic więcej. Jakby przeczuwała, że każde pojawienie się człowieka, może oznaczać dla niej podróż w jedną stronę.
Zapuszczony i przerażony powoli umierał
Husky. Nie tylko kundelki, trafiają na ulicę. Nie tylko kundelki są narażone na okrucieństwo ludzkie. Psy w typie rasy też są porzucane, maltretowane. Nie znamy życiowych doświadczeń, nowego podopiecznego Przystani Ocalenie. Jest pięknym psem, w typie Husky. To są piękne dumne i silne psy. On jest w tak ciężkim stanie, że ciężko dostrzec jego urodę, wzrok ma tak przerażony i przygaszony, że nie widać ani hardości ani dumy. Jedyne co rzucało się w oczy to ogromny guz na jądrze. Ogromny, brzydki, zaczerwieniony i ropiejący. Nie było ani chwili do stracenia.
