Aktualności

Kostuś to konik, któremu zmarł właściciel w tragicznych okolicznościach. Parę dni temu apelowaliśmy do Państwa o pomoc dla niego. Udało się i jest bezpieczny. Dzięki Państwa wpłatom i sms-om został wykupiony. Nie trafi do rzeźni. Jednak teraz rozpoczyna się walka o jego życie. Niestety jego stan jest dość poważny. Stojąc w skupie schudł jeszcze bardziej. Nie wiemy co jest przyczyną. Trzeba pilnej konsultacji weterynarza, szybkiego rozpoczęcia procedury leczenia. Możliwe, że będzie potrzebował leków. Każda złotówka jest na wagę złota.

Historia tragiczna, którą chcemy Wam opowiedzieć- tym razem dotyczy nie tylko konia. Czasem tak się układa, że jedna tragedia nierozerwalnie wiąże się z kolejną…

Jego oczy napotkaliśmy przypadkiem. Nie wyrażały zbyt wiele, ale kryła się w nich jakaś nieopisana nadzieja. Przyglądał się nam z zainteresowaniem, spod pięknej jasnej grzywy. Wychudzone ciało, zmęczone każdym ruchem, powoli wyprostowało się, żeby dojrzeć jeszcze więcej.  Wybrał nas. Kolejny raz to zwierzę dokonało wyboru, nie my.

Trafił do skupu koni w wyniku tragicznego zdarzenia. Właściciel, wykupił go niegdyś również od handlarza, ratując mu tym samym życie. Ale jak to w życiu bywa nie zawsze zakończenie może być szczęśliwe, właściciel popełnił samobójstwo… pozostał koń, którego życie znów zostało zagrożone. Nie znamy szczegółów i nie one są tutaj istotne. Liczy się efekt- czyli rozpacz i niemoc zwierzęcia, które nagle znalazło się o krok od wyroku. O krok od śmierci…

Jest duży, ma długie, mocne nogi. Dzięki nim setkom turystów pokazał Morskie Oko w tym Wodogrzmoty Mickiewicza, Opalone, Włosienicę, Mnicha czy Mięguszowieckie. Sam też widział Tatry. Wie, jak pachnie wiatr od Giewontu. Może nawet zna smak wody z górskich potoków. Od wczoraj jest u nas, dzięki decyzji fiakra, z którym pracował. To Jawor, koń który woził turystów nad Morskie Oko.

Bardzo dziękujemy, za każdego sms-a, za każdą wpłatę, za każde udostępnienie. Dzięki Państwa wsparciu Sorel żyje i przyjechał właśnie do Przystani!
Martwimy się jednak bardzo, gdyż jest w bardzo złej kondycji fizycznej. Wychudzony, osłabiony. Jego dwudziestoletnie ciało sprawia wrażenie nieobecnego. Nie wiemy, czy to stres, czy inne problemy, ale nie chce nic jeść. I tylko w tych pięknych oczach, oprócz ogromu bólu, którego doświadczył, widać światełko nadziei. Nadziei na normalność…