Aktualności

Niektórzy już wiedzą, a dla pozostałych w skrócie podajemy, że Fundacja Przystań Ocalenie powstała, aby wspierać podopiecznych Komitetu Pomocy dla Zwierząt.
Dzisiaj naszym celem jest zakup derki magnetycznej dla zniszczonej życiem u boku człowieka Remini… Dlaczego chcemy kupić taki sprzęt? Terapia magnetyczna jest zalecana przy urazach ścięgien i mięśni, wspomaga regenerację organizmu. Jest idealnym wsparciem dla starszych zwierząt, które w życiu pracowały niemało i były zaniedbywane.
Aktualnie z takiej derki, tylko pożyczonej, korzysta Karusia. Już po pierwszej sesji klacz stała się bardziej zrelaksowana i z każdym dniem porusza się lepiej. Dlatego zależy nam na tym, aby również inne konie, te mieszkające w Przystani Ocalenie, mogły zaznać dobroczynnego działania magnetoterapii.

Przyjaciele nasi, część z Was jest z nami od wielu lat, część dołączyła niedawno, jednak na pewno wszyscy doskonale zdajecie sobie sprawę z tego, że wykup konia to dopiero pierwszy, malutki kroczek na drodze do jego szczęścia… Ten pierwszy wydatek często jest jedynie ułamkiem kosztów, jakie czekają nas przy diagnozowaniu, leczeniu i utrzymaniu Ocalonych.

Miała być jedna, lecz są dwie stare, schorowane, wymagające naprawdę dobrej opieki! Jedna z nich  jest nie tylko jest ślepa na jedno oko, ale również ma rozedmę płuc – potrzebuje codziennej porcji leków, żeby mogła swobodnie oddychać. Z resztą wystarczy spojrzeć na zdjęcia tych klaczy, żeby nawet niewprawne oko zauważyło liczne zaniedbania…

Chcemy nadrobić to wszystko, co zepsuł człowiek. Chcemy pokazać naszym „siostrom”, że życie może być piękne, bez bólu.

Bez Was jednak nam się to nie uda. Zapytacie, co jest najbardziej potrzebne? Pasze dla starszych koni, suplementy na stawy, ventipulmin na oddychanie, ogólne witaminy dobrej jakości jak np. Chevinall Plus. Tego w tej chwili „siostry” potrzebują najbardziej. Będziemy bardzo wdzięczni za każdy dar dla nich… Już teraz stokrotnie dziękujemy!

Rozpoczęliśmy zbiórkę, aby wykupić jedną zabiedzoną klacz, która stała w miejscu, o którym każdy człowiek wolałby nie pamiętać… Gdy jednak Dominik pojechał ją odebrać, jego oczom ukazał się prawdziwy dramat… Tuż obok niej stała niemal bliźniacza klaczka, tyle że w gorszym stanie, z opuszczoną do ziemi głową.  Zrezygnowana, oklejona odchodami, sprawiała wrażenie nieobecnej. Jakby fakt, że nie zwróci na siebie uwagi miał zachować ją dłużej przy życiu. Albo nieme „nieistnienie” miało dać jej trochę złagodzenia po tym, co zapewne w życiu przeszła. Nie można było jej tam zostawić, ich wspólny widok rozdzierał serce, są niczym siostry, którymi stały się nie na skutek pochodzenia, ale losu, który spłatał im figla.