Beza
Kiedy ją ujrzeliśmy, łzy same napływały do oczu. Mała, chuda i przerażona. Jej oczy pełne smutku i przeszywającego bólu, zdawały się wyrażać myśli. „…Patrzysz na mnie, czego chcesz? Co mi chcesz zrobić. Nie chciej nic, idź sobie. Mnie tutaj nie ma, to tylko ciemna plama na ścianie. Tutaj nie ma żadnego konia, nie ma nikogo. Jestem plamą na ścianie… niczym więcej…” Nieme błaganie o spokój. O nic więcej. Jakby przeczuwała, że każde pojawienie się człowieka, może oznaczać dla niej podróż w jedną stronę. Kuliła się, jakby miała nadzieję, że zniknie w tym ciemnym pomieszczeniu, że nikt jej nie dotknie, nikt […]
Fido
Nie tylko kundelki, trafiają na ulicę. Nie tylko kundelki są narażone na okrucieństwo ludzkie. Psy w typie rasy też są porzucane, maltretowane. Nie znamy życiowych doświadczeń, nowego podopiecznego Przystani Ocalenie. Jest pięknym psem, w typie Husky. To są piękne dumne i silne psy. On jest w tak ciężkim stanie, że ciężko dostrzec jego urodę, wzrok ma tak przerażony i przygaszony, że nie widać ani hardości ani dumy. Jedyne co rzucało się w oczy to ogromny guz na jądrze. Ogromny, brzydki, zaczerwieniony i ropiejący. Nie było ani chwili do stracenia. Pojechał do kliniki, gdzie został poddany operacji. Nie wiedzieliśmy, czy ogólny […]
Matt
Ma na imię Matt i ma dziesięć lat. Przez dziewięć lat służył człowiekowi. Ratował ludzkie życie, odnajdywał zaginionych. Dwa tygodnie temu, przyjechał do Przystani. Emeryturę spędzi z nami. Przez całe życie, służył nam ludziom, teraz przyszedł czas, aby pomóc jemu. My daliśmy mu ciepły kąt, mając nadzieję, że wypełni pustkę, jaką zostawił po sobie Kaban. Kaban był nie tylko wspaniałym przyjacielem i pierwszym ocalonym, przez nas, psem, był także najlepszym przystaniowym alarmem. Nawet wtedy, kiedy był już słaby budził respekt swoim szczekaniem. Jego donośny i groźny głos, wielokrotnie uchronił nas przed kłopotami. Pilnował całej przystani i zawsze dawał znać, kiedy […]
Franio
Jak co roku na groby musimy jechać wiele kilometrów. W małej miejscowości w pobliżu cmentarza chciałyśmy na chwilę się ogrzać i pójść na kawę… nie dało się spokojnie. Po parkingu, prosto przed siebie, bez oglądania się w żadną ze stron, szedł zagubiony piesek. Kiedy podeszłyśmy bliżej okazało się ze to starszy pies, który prawdopodobnie nie widzi i nie słyszy. Samochody musiały go omijać, bo nie zwracał na nic uwagi. Tanecznym krokiem, wysoko podnosząc łapy, szedł przed siebie, zawracając jedynie gdy wyczuwał na drodze jakąś przeszkodę. Był bardzo głodny, jadł szybko i łapczywie. Wszystko wskazywało, że to porzucony ślepy staruszek – […]
Antoś
Jak co roku na groby musimy jechać wiele kilometrów. W małej miejscowości w pobliżu cmentarza chciałyśmy na chwilę się ogrzać i pójść na kawę… nie dało się spokojnie. Po parkingu, prosto przed siebie, bez oglądania się w żadną ze stron, szedł zagubiony piesek. Kiedy podeszłyśmy bliżej okazało się ze to starszy pies, który prawdopodobnie nie widzi i nie słyszy. Samochody musiały go omijać, bo nie zwracał na nic uwagi. Tanecznym krokiem, wysoko podnosząc łapy, szedł przed siebie, zawracając jedynie gdy wyczuwał na drodze jakąś przeszkodę. Był bardzo głodny, jadł szybko i łapczywie. Wszystko wskazywało, że to porzucony ślepy staruszek – […]